En İyi Dostum | |
... Balkona çıkmıştı,
gözlerini yeni güne alıştırmaya çalışarak. Etrafına bakınıyordu. Herkesin
telaşı olduğunu görünce, günün kalan tarafını yaşamaya geç kalmamak için acele
etmeliydi. Herkesin acelesi vardı. Birileri peşlerinde olmalıydı. Çünkü kimse
bu kadar acele edemezdi. Kim bilir hangi mahalleden saatin kaçında uyanmıştı
koşan genç. Pastanede çalışan kıza günaydın diyeli kaç saat geçmişti. Zaman
dosttu insana, karşılıksız itaat eden dost. Geç kalmamalıydı günün kalanına,
zaman dostuna ihanet etmemeliydi. Kendiyle uyanıyor, kendiyle geziyor, kendine
benziyordu. Hiç gülerken zamanın ağladığını görmemişti. Uyurken uyanık olduğunu
görmemişti, bunca zamandır. Ve yeni güne anlatmak istedikleri vardı. Yeni günün
anlatmak istedikleri vardı. Çok işi vardı başından aşacak. Geç kalmamalıydı,
İşte başlamıştı yarış. Yarışta sonuncu olmak dostuna yakışmazdı. Bunca insan
gibi aynı yöne koşamazdı. Zamanı yanına alıp, irkilerek uyandı. Rüyasından
kalma zamanla. Pastanede ki genç kıza ilk günaydını verirken hatırladı. Yeni
güne geç kalmamıştı… |
|
Okuma: 1143, Tarih: 27 Şubat 2017 Pazartesi |