DETAY
DERDİ OLMASA UYUR İNSAN
...

İnsanın derdi olmasa uyur, dert uyutmaz insanı

Soğuk ve karlı dağların uyuduğu bir gecede

Saat beş otuz beş sevgilim seni bıraktım,

Öperken sağ yanağının soğuğu titretti dudaklarımı

 Yolda otobüsler, içinde aynı tip insanlar taşıyor

Nereye gidiyor bunca insan, hepsi dert sahibi mi?

Uyumamışlar,  fırını yakmış simitçi oh nede güzel kokuyor

İki simit alıyorum, adını bilmediğim, dilini bilmediğim insanlarla paylaşıyorum

Biri beyaz sakallı genç, diğeri geçtiğim gece kadar siyah ve yaşlı

Ben hafif alkol almışım, yollar tren tüneli gibi bir aydınlık, bir karanlık ve soğuk 

Durdum köşede sen gitmemiştin, döndüm arkama sen gelmemiştin

O insanlar gitmişti, madene indrmişler onları

Memleketimin işçisi o insanları ölüme götürmüşler

Ben senle dolu düşler içinde geçiyorum yolları, eve girmek istemiyorum

Sen memleketim gibi güneş bakışlı

Bak sabah oluyor tam uyku vakti bu saatler, hadi yatalım, evde yoksun

Bu insanlar çok mu dertli uykudan kaçıyorlar, unutmak için sanki bunca derdi

Madende ellerini taşa vurup yürek acılarını saklıyorlar

Nereye gidiyor bunca insan, hepsi dert sahibi mi?

Okuma: 664, Tarih: 30 Ocak 2017 Pazartesi
Copyright © 2017 muhammedtiyek.com Tüm Hakları Saklıdır.