DERDİ OLMASA UYUR İNSAN | |
... İnsanın
derdi olmasa uyur, dert uyutmaz insanı Soğuk
ve karlı dağların uyuduğu bir gecede Saat
beş otuz beş sevgilim seni bıraktım, Öperken
sağ yanağının soğuğu titretti dudaklarımı Yolda otobüsler, içinde aynı tip insanlar
taşıyor Nereye
gidiyor bunca insan, hepsi dert sahibi mi? Uyumamışlar,
fırını yakmış simitçi oh nede güzel
kokuyor İki
simit alıyorum, adını bilmediğim, dilini bilmediğim insanlarla paylaşıyorum Biri
beyaz sakallı genç, diğeri geçtiğim gece kadar siyah ve yaşlı Ben
hafif alkol almışım, yollar tren tüneli gibi bir aydınlık, bir karanlık ve
soğuk Durdum
köşede sen gitmemiştin, döndüm arkama sen gelmemiştin O
insanlar gitmişti, madene indrmişler onları Memleketimin
işçisi o insanları ölüme götürmüşler Ben
senle dolu düşler içinde geçiyorum yolları, eve girmek istemiyorum Sen
memleketim gibi güneş bakışlı Bak
sabah oluyor tam uyku vakti bu saatler, hadi yatalım, evde yoksun Bu
insanlar çok mu dertli uykudan kaçıyorlar, unutmak için sanki bunca derdi Madende
ellerini taşa vurup yürek acılarını saklıyorlar Nereye
gidiyor bunca insan, hepsi dert sahibi mi? |
|
Okuma: 664, Tarih: 30 Ocak 2017 Pazartesi |